معرفی رشته:
برنامهریزی شهری، به دنبال مشکلات نشأتگرفته از انقلاب صنعتی مطرح شد؛ هرچند پیشینه برنامهریزی برای شهر، به گذشتههای بسیار دورتر و شکلگیری نخستین تمدنهای بشری در میانرودان، مصرو هند برمیگردد. در ابتدا، حل مشکلات صنعتیشدن (همچون کمبود مسکن، بهداشت محیط و...) در مداخلات کالبدی دیده میشد. اما، از اواسط دهه 1960 میلادی و با بروز ناکارآمدی اینگونه مداخلات، برنامهریزی شهری، به سوی مسائل اقتصادی و اجتماعی روی آورد و مباحثی چون عدالت، دموکراسی و مشارکت مردم در فرایند برنامهریزی شهری مطرح گشت. ابزارهای کالبدی برنامهریزی شهری، عبارتاند از:
شبکه معابر، کاربری اراضی، تراکم، محدودهها، حریمها و…
از این رو متمرکز کردن منابع، ایجاد فرصتهای مناسب برای شهرهای متوسط، کمک به شهرهای کوچک و مناطق روستایی و تدوین سیاستهای توسعه منطقهای، از جمله سایر موضوعات مورد بحث در این رشته است.
از زبان دکتر سیمین حناچی بشنویم:
برخی از اساتید رشته برنامهریزی شهری: